خدا
نمی خواهم از درد عشق بکاهم
بگذار همه وجودم را فرا گیرد
و چون طوفانی سهمگین
مرا به هر سوی آواره نماید
اما تا خیال روی تو هست
و آرزوی آن که روزی
دست های گرم تو
زخم های مهلک فراق را
مرهم خواهند بود
آرام، صبور و شکیبا
همه درد عاشقی را تاب خواهم آورد